2012, ഏപ്രിൽ 4, ബുധനാഴ്‌ച

ആ തുലാ മഴയില്‍

അന്നും കാര്‍മേഘങ്ങളാല്‍ മൂടപ്പെട്ട ഒരു ദിവസം ആയിരുന്നു . കോളേജില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ തന്നെ മഴ ചെറുതായി ചാറി തുടങ്ങിയിരുന്നു. കൊണ്ട് നടക്കാന്‍ ഉള്ള മടി കാരണം ഞാന്‍ കുട എടുക്കാറില്ല . കോളേജില്‍ നിന്നും ബസ്‌ സ്ടാണ്ടിലേക്ക് ഏകദേശം ഒരു കിലോമീറ്ററിന് മുകളില്‍ ദൂരം ഉണ്ട് . മഴ നനയുന്നത് ഇഷ്ടമാണെങ്കിലും കയ്യില്‍ പുസ്ടകം ഉള്ളതിനാല്‍ വേഗം നടന്നു . എന്‍റെ പ്രതീക്ഷകള്‍ക്ക് വിപരീതമായി മഴ വേഗം ചാറാന്‍ തുടങ്ങി. ഒരു കടത്തിന്നയിലേക്ക് ഓടി കയറാം എന്ന് കരുതി, പക്ഷെ അത് കുറച്ചു ദുരെ ആണ് . കൂടെ ഉള്ള മിക്ക കുട്ടികളുടെയും കുടയില്‍ 2 പേരോ അതില്‍ കുടുതാലോ ഉണ്ട്. പെട്ടന്നു എന്‍റെ ദൃഷ്ടി അവളിലേക്ക്‌ പോയത് . അവളുടെ കുടക്കിഴില്‍ അവള്‍ മാത്രം. കോളേജില്‍ പഠിക്കുന്ന കുട്ടി തന്നെ .പക്ഷെ അവളെ ഞാന്‍ ഇതിനു മുന്‍പ് കണ്ടട്ടില്ല . ഏതു ക്ലാസ്സില്‍ ആണ് എന്നും അറിയില്ല . ഞാന്‍ നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ അവള്‍ എന്നെയും നോക്കി ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകള്‍ തമ്മില്‍ ഉടക്കി . എന്തോ ഒരു ഉള്പ്രേരനയാല്‍ ഞാന്‍ അവളുടെ കുടകിഴിലേക്ക് ഓടിക്കയറി . പെട്ടന്ന് ഞാന്‍ ഓടിക്കയറിയപ്പോള്‍ എന്തോ കണ്ടു പരിഭ്രാമിച്ചപോലെ അവള്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി .

ഞാന്‍ കൂടി കയറുന്നതില്‍ വിരോധം ഉണ്ടോ ?

അവള്‍ ഉത്തരം ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല സിംഹക്കൂട്ടില്‍ അകപ്പെട്ട മാന്‍പേടയെപോലെ അവള്‍ പേടിച്ചോ എന്നൊരു സംശയം .

എന്താടോ, ഞാന്‍ ആരെയും പിടിച്ചു തിന്നാറില്ല . കോളേജില്‍ പഠിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിക്ക് ഇത്രയ്ക്കു പേടിയോ ?

പേടി ഇല്ല, പക്ഷെ ആരേലും കണ്ടാല്‍ ?

കണ്ടാല്‍ എന്താ നമ്മള്‍ ഒരേ കോളേജില്‍ പഠിക്കുന്നവര്‍. മഴ നനയാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ തന്‍റെ കുടയില്‍ ഒന്ന് കേറി. അത് കാരണം ലോകം ഇടിഞ്ഞു വീഴില്ലലോ ?

OK പേടി ആണേല്‍ ഞാന്‍ മാറി നടന്നോളം .

ഞാന്‍ കുടയില്‍ നിന്നും പുറത്തു ഇറങ്ങി പെട്ടന്ന് അവള്‍ കുടയുമായി എന്‍റെ അരുകിലേക്ക്‌ വന്നു .

വേണ്ട വെറുതെ നനയണ്ട .

ഓ കുഴപ്പം ഇല്ലടോ. താന്‍ പേടിച്ചു നടക്കണ്ട എന്‍റെ കൂടെ .

യേ പേടി ഒന്നും ഇല്ല.

എങ്കില്‍ ശെരി . താന്‍ ഇതു ക്ലാസ്സില്‍ ആണ് പഠിക്കുന്നത് ?

എന്നെ കണ്ടട്ടില്ലേ? ഞാന്‍ ഫസ്റ്റ് ഇയര്‍ ഫിസിക്സ് . എന്‍റെ ക്ലാസ്സില്‍ ഒരുപാടു തവണ വന്നട്ടുണ്ടല്ലോ . ഞാന്‍ കണ്ടട്ടുണ്ട് വിച്ചുവിനെ .

എന്‍റെ ഉള്ളില്‍ എന്തോ ഒരു കുളിര്‍മ. എന്‍റെ വീട്ടിലും എന്‍റെ അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളും മാത്രം വിളിക്കുന്ന പേര് എങ്ങനെ ഇവള്‍ അറിഞ്ഞു .

താന്‍ എങ്ങനെ എന്‍റെ പേര് അറിഞ്ഞു .?

അത് വിഷ്ണു എന്നല്ലേ പേര് ? ഞാന്‍ ചുമ്മാ വിച്ചു എന്ന് വിളിച്ചന്നേ ഉള്ളു.

എന്തോ ഒരു മുജന്മ ബന്ധം പോലെ തോണി അവളുടെ വിളി എന്‍റെ ഉള്ളില്‍.

വിച്ചു എന്നത് എന്നോട് അടുപ്പം ഉള്ളവര്‍ മാത്രം വിളിക്കുന്ന പേര് ആണ് .

ഞാനും അടുത്തല്ലേ നില്‍ക്കുന്നത് .

ഹും. നീ ആളു പുലി ആണല്ലോ ? എവിടാ നിന്‍റെ വീട് ? വീട്ടില്‍ ആരൊക്കെയുണ്ട് ? എവിടാണ് നേരുത്തേ പഠിച്ചത് ?

വീട് ചെട്ടികുളങ്ങര, വീട്ടില്‍ അച്ഛനും അമ്മയും ഒരു അനുജനും . ഞാന്‍ പഠിച്ചത് സെന്‍റ് മേരീസ് സ്കൂളില്‍ ആണ്. വിച്ചുന്റെ വീട് എവിടയാണ് ?

എന്‍റെ വീട് രാമപുരം . വീട്ടില്‍ ഞാനും അച്ഛനും അമ്മയും ഒരു ചേട്ടനും . ഞാന്‍ ഇവിടെ M Com സെക്കന്റ്‌ ഇയര്‍ ആണ്.

വിച്ചു നല്ല പോലെ പ്രസങ്ങിക്കും എന്ന് കേട്ടല്ലോ, സത്യം ആണോ ? കുട്ടുകാരികള്‍ പറയുന്നത് കേട്ടു അവരുടെ സ്കൂളില്‍ ഒക്കെ ചെന്നട്ടുണ്ട് എന്ന് .

ഹും. കുറച്ചു പ്രസംഗം ഒക്കെ ഉണ്ട്, ചുമ്മാ ഒരു രസം .

ഞാന്‍ കുടുതല്‍ കത്തി വെക്കാന്‍ പോയില്ല . കാരണം കോളേജില്‍ മൊത്തത്തില്‍ ഞാന്‍ ഒരു കത്തി ആണ് എന്നാ പറയുന്നത് . അത് പെട്ടാണ് ഇവള്‍ കൂടി അറിയണ്ട . എന്തോ എന്‍റെ മനസ്സില്‍ അവളോട് ഒരു ഇഷ്ടം തോന്നി . ഞങ്ങളുടെ ഇടയില്‍ പെട്ടാണ് മൗനം തളം കെട്ടി .

അടുത്തതായി എന്താ ചോദിക്കക്ണ്ടത് എന്ന് ഒരു സന്ദേഹം . കോളേജില്‍ ഒരുപാടു പെണ്‍കുട്ടികളോട് കത്തി വെച്ച് നടന്നിട്ടുണ്ടങ്കിലും ഇവളോട് സംസാരിക്കാന്‍ വാക്കുകള്‍ കിട്ടാത്ത പോലെ . മനസ്സില്‍ എവിടേയോ ഒരു പ്രണയത്തിന്റെ നാമ്പ് മുളച്ച പോലെ .

എന്‍റെ പേര് ഇതുവരെ ചോദിച്ചില്ല . ഇങ്ങനെ യാണോ എല്ലാരോടും .?

ഒരു പേരില്‍ എന്തിരിക്കുന്നു കുട്ടി? നമ്മുടെ പെരുമാറ്റവും നമ്മുടെ സ്വഭാവവുമാണ് വലുത് . തിരിച്ചറിയാന്‍ ഉള്ള ഒരു അടയാളം മാത്രമാണ് പേര് അല്ലെ ?

എനിക്കു വേദാന്തം ഒന്നും അറിയില്ല .

ഹും . എന്താ നിന്റെ പേര് ? ആളെ പോലെ തന്നെ സ്വീറ്റ് ആണോ പേരും ?

എന്‍റെ പേര് രുക്മിണി നായര്‍ , രുക്കു എന്ന് വിളിക്കും .

ഓ, വെരി നൈസ് നെയിം , അപ്പോള്‍ ഏതേലും കൃഷ്ണന്‍ ഉണ്ടോ മനസ്സില്‍? സ്വയംവരം നടത്താന്‍

അയ്യടാ അങ്ങനെ ആരും ഇല്ല.

പിന്നെ ഞങ്ങള്‍ കുറെ സംസാരിച്ചു. നടന്നു ബുസ്ടണ്ടില്‍ എത്തി . എനിക്കുള്ള ബസ്‌ അവിടെ ബോര്‍ഡ് വെച്ച് പാര്‍ക്ക് ചെയ്തട്ടുണ്ട് . ഞാന്‍ അതില്‍ കയറി, സൈഡ് സീറ്റ് തന്നെ കിട്ടി. ഞാന്‍ പുറത്തേക്കു നോക്കുമ്പോള്‍ എന്നെയും നോക്കി അവള്‍ അവിടെ നില്‍പ്പം ഉണ്ട് . മനസ്സില്‍ എന്തോ ഒരു ചെറിയ നൊമ്പരം അവളെ പിരിഞ്ഞു പോകുന്നതിന്റെ . 10 മിന്നിട്ടു കഴിഞ്ഞേ എന്‍റെ ബസ്‌ പോയുള്ളൂ അത് വരെ അവള്‍ എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു . ബസ്‌ വിട്ടു അകന്നപോള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ ‍ ഈറനണിഞ്ഞോ എന്ന് എനിക്ക് തോനിപ്പോയി . ഞങ്ങളുടെ പ്രണയം അന്ന് ആ തുലാ മഴയില്‍ തുടങ്ങിയതാണ് . ഇന്നും ഇഴ പിരിയാതെ ഞങ്ങള്‍ അത് കത്ത് സുക്ഷിക്കുന്നു .

3 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

  1. അവള്‍ ഉത്തരം ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല സിംഹക്കൂട്ടില്‍ അകപ്പെട്ട മാന്‍പേടയെപോലെ അവള്‍ പേടിച്ചോ എന്നൊരു സംശയം . ഹ ഹ ഹ ആശംസകള്‍

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  2. നന്ദി പുണ്യവാള .. കൂടുതല്‍ സപ്പോര്‍ട്ടുകള്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ